Felle strijd om premierschap leidt tot daverende concentratie zowel op rechts als op links
De schrik van ‘rechts’ Nederland voor een linkse overwinning enerzijds en de hoop van links op een sociaal-democratische hegonomie anderzijds heeft geleid tot een ongekende ophoping in 2 kampen. De VVD heeft ongetwijfeld de helft van de PVV naar zich toegetrokken en de Partij van de Arbeid heeft de virtuele winst van de SP helemaal en een stuk van GroenLinks compleet naar zich toegezogen. Beide partijen hebben geen andere partij meer nodig om het land te kunnen regeren.
Nog even blijft het spannend want de opmars van de PvdA is ongekend en naar het schijnt blijft de VVD eerste. Feitelijk is het toch een droomscenario geworden, want de VVD zal zich beduidend linkser moeten gedragen. Ik hoop dat de PvdA gaat afdwingen dat men elkaars minsters moet goedkeuren en dan zou ik graan Rosenthal en Opstelten afgeserveerd zien.
Een jonge ploeg met vakmensen in de regering. Ik denk dat er voor Martijn van Dam iets heel moois lonkt. Ook Yasin kan mogelijk al een beetje zijn koffertje gaan pakken richting Den Haag, want plek 45 kan in dit scenario na formatie een zetel waardig zijn. Hij zit ‘op de wip’. Dat is een mooie droom en hopelijk kort.
Het is een mooie avond geworden, temeer omdat ik de SP groot genoeg vond en Geert Wilders zichzelf nog een extra doodsteek gaf door geheel onnodig in het slotdebat zijn opponent te gaan uitschelden (Partij van de Arabieren). Daar sloeg hij de plan flink mis. Toch moet de zware terugval van de PVV vooral aan de ratrace tussen Samsom en Rutte toegeschreven worden. Mijn hoop (en voortdurend betoog) om de zijkanten, de te harde schreeuwers aan de zijkant te laten staan is helemaal gelukt, zowel PVV als SP zijn fors gekelderd in relatie tot de peilingen van weken daarvoor.
Zo’n verkiezingen hebben we zelden meegemaakt. Prachtig. Proficiat aan de winnaars. Pechtold heeft zich staande gehouden en de AOW en pensioenzorgen hebben de 50Pluspartij hun fraaie entree (2) in de kamer gegeven.
