Het zijn niet alleen de Bulgaren die ’t ‘m flikken hoor…, de Nederlanders kunnen er ook wat van….
Bij alle commotie rondom, de toch wat onnozel en wereldvreemd lijkende, staatssecretaris Weekers (ik vraag me wel eens af of men bij de benoemingen alleen in de netwerkjes van niet-praktijkmensen vist) vraag ik mij echt af waarom men nu juist de burgers van een speciaal land, in dit geval de Bulgaren, zo te kijken zet bij het binnenhalen van toeslagen en meer bedotterijen.
Iedereen ziet toch dat de hallen van de belastingdienst al jaren vol staan met nauwelijks Nederlands sprekende lieden die allemaal maar 1 ding willen, zo snel mogelijk een Burger Service Nummer en als de wiedeweerga opgenomen worden in het Nederlandse systeem van ‘arbeid en meer’ ! Iedere medewerker van de belastingdienst ervaart het en weet ervan en de tijd die het deze mensen kost gaat zeker ten koste van andere zaken want het komt er gewoon extra bij. Zeker bij een forse personeelsafvloeiing motiveert de politiek deze tak van arbeid niet echt. Het gemopper op de politiek is in die kringen dan ook geen zeldzaamheid. De experts worden nogal eens opgezadeld met klussen die in hun ogen eigenlijk anders zouden moeten. Maar Den Haag beslist, daar zijn ze allemaal volstrekt duidelijk in.
Hoewel ik vele jaren geleden al de onzinnigheid zag bij het verstrekken van voorlopige toeslagen en ook voorlopige terugbetalingen inkomstenbelasting i.v.m. mogelijke hypotheek- of buitengewone lastenaftrek en meer, verrast het mij dat het nu na 6, 7 ,8 jaar pas in den lande komt bovendrijven, die breeduit en met medeweten van Den Haag opengezette poorten naar de schatkist. Het was bekend, bij iedereen die een beetje affiniteit heeft met dit gebeuren.
Het verhaal dat de staatssecretaris Weekers vertelt, “dat hij van niets wist”, klinkt desondanks voor mij geloofwaardig, gewoon omdat zo’n man die wereld niet kent en al zijn vooropleiding vanuit een glazen kas heeft aangekeken en de ambtenaren hem nu, in zijn nieuwe job, niet alle sores, die al vele jaren gewoon is, gaan voorleggen.
We zijn toch niet zo kort van memorie en weten ons nog te heugen dat er in ons landje allochtone broeders en zusters waren, en niet te weinig, die cm dikke stapels kinderbijslagformulieren na elkaar invulden omdat men hele scholen in buitenlandse steden als kind adopteerden. Dit ligt toch nog niet zo heel lang achter ons ?
In Nederland willen we eerst altijd ‘klappen voelen’ alvorens we er wat aan gaan doen, dat is echt heel erg Nederlands.
‘Regeren is reageren als het gebeurd is‘, lijkt in de praktijk regel 1 a van de Nederlandse grondwet te zijn.
Bulgaren die de kluit belazeren ? Ben je gek: een systeem dat men willens en wetens hanteert en waarvan men weet dat men bedrogen wordt, dat zijn de feiten en niet anders !
Toen, vele, vele jaren geleden, een medelander van Iraakse afkomst bij mij aanklopte omdat de belastingdeurwaarder hem voortdurend in geschriften met opklimmende sterkte bejegende terwijl de man met zijn gezin van een bijstandsuitkering en kinderbijslag moest rondkomen en echt niet veel te makken had heb ik zo’n man maar eens terzijde gestaan en ben met die arme ziel naar het belastingkantoor gesjouwd. Het dossier was eenvoudig: al 4 jaar op een rij vroeg de man voorlopige teruggaven tot aanzienlijke bedragen. Op basis van een voorlopige aangifte met een schatting van het inkomen in het zojuist geopende jaar kwam er maandelijks weer een leuke aanvulling binnen en die kon hij goed gebruiken.
Omdat al 3 jaar op een rij de man dat bij zijn definitieve belastingaangifte allemaal moest terugbetalen (en dat niet kon dus, sociaal minimum. dus noppes nada en niets te verhalen..) was de deurwaarder en ontvanger alleszins bekend met dit dossier maar “zo zijn er duizenden” sprak de invorderaar.
“Maar waarop verlenen jullie als instantie dan dit jaar ook weer gewoon opnieuw zo’n voorlopige teruggave en keren jullie wederom dat geld iedere maand uit, terwijl jullie weten dat dat over anderhalf jaar compleet weer teruggevorderd moet worden”, vroeg ik de belastingambtenaar ? De brave borst zuchtte diep en zei dat het door Den Haag verordonneerd was dat er bij de voorlopige aangiften niet meer gecontroleerd mocht worden en dat men moest uitgaan van het feit dat die verstrekte gegevens correct zijn. Pas bij de later definitieve aangifte zou dat goed komen. Instructies Den Haag. Dat alles kostte anders veel meer tijd en daarom koos men voor deze oplossing wetende dat er dan wel eens wat door de mazen wegzwom. Ik heb nog wat gemopperd over de tijd die het de persoon, de ontvanger van belastingen, de inspecteur, de deurwaarders en ook de eventuele te hulp geroepen ‘pro-deo’-consulenten kost om dergelijke dwaasheden te blijven uitvoeren en meende dat bij de schatting door de medelander van allochtone origine (ik weet dat je daar eigenlijk niet over mag praten ja…..) zoniet sprake van valsheid in geschrifte, dan toch wel van een uiterst dubieus geschatte manier van invullen van paperassen sprake was.
Ik kreeg het bij de belastingambtenaren niet gewonnen (“we doen zoals het ons opgedragen wordt en Den Haag stuurt ons aan…”), mede omdat het zo massaal gedaan werd en dit gevalletje niets voorstelde in de miljardenhoop en de regeltjes zo enorm belangrijk zijn dat de realiteit gewoon ondergesneeuwd raakt.
Kortom men zat er niet zo mee en deed gewoon zijn werk en zoals het opgedragen werd. Zo te zien had men het strijden tegen onzinnige zaken al opgegeven en was er sprake van algehele berusting.
Snelheid in afwerking, aantallen halen en vooral snel geld teruggeven, de politiek eiste dat en de socialere partijen dirigeren de politiek naar een houding waarbij de minima eerst geld moesten krijgen (en snel !) en dat men de controles maar op later tijdstip moest uitvoeren. Uitgaan van vertrouwen, dat was het algehele beleidsrichting die de kamer omarmde en ingezet diende te worden.
De SP en vele van die richting komen heel dikwijls met een individueel geval en zetten de kamerleden-collegae met de minister dan op scherp waardoor die ‘betrekkelijke leken’ dan de wetgeving of regels zodanig wijzigen dat het werk gekkenwerk wordt.
Als jaren later men dan ziet gebeuren dat er misbruik van wordt gemaakt schiet de politiek in de eigen gemaakte vallen en schreeuwen wederom moord en brand.
De politiek is heel dikwijls de schuld en kamerleden weten soms nauwelijks wat ze zelf aanrichten.
Ik hoop niet dat jullie dit aanzetje zien als steun aan mijnheer Weekers, want dan hebben jullie het toch niet helemaal goed begrepen. Maar zelfs oliebollen hebben recht op een beetje gelijk als ze dat verdienen.