Naief boodschappenmeisje Miltenburg laat zien dat ze nog te grasgroen is om met kracht een rol als kamervoorzitter op zich te nemen

oktober 1st, 2012 by Marcel

Ze had er haar beste kleren voor aangetrokken. Ongetwijfeld nog snel ingekocht, want ze mocht zomaar met Hare Majesteit gaan overleggen. En wat gebeurde er ? Niet de kersverse kamervoorzitter zat bij onze vorstin aan tafel, nee meisje van Miltenburg, sterk geimponeerd door alles wat zo nieuw en geweldig op haar afkwam in haar nieuwe job.

Natuurlijk kun je gebruik maken van een onervaren functionaris door zo’n dame nog een beetje te gaan sturen. Bij de oude rotten lukt dat niet meer. De Tweede Kamer heeft zichzelf dan ook geen grote dienst bewezen door niet een van de meer ervaren mensen op het podium te hijsen om de rol van voorzitter op zich te nemen.


Anoucka liet zien dat ze er eigenlijk nog niet helemaal klaar voor was. Als Kamervoorzitter moet je over natuurlijk gezag beschikken, in welke positie en tegenover wie dan ook, en dat ontbreekt. Een type ‘Mr. van Thiel’ is het nog niet en zeker geen Joseph Luns of zelfs een Joop den Uyl. Toch moet je juist je ‘mannetje’staan op belangrijke momenten als ultieme representant van de volksvertegenwoordiging. Dan moet je slim, gedurfd en met verve optreden en niet alleen je uitputten in gedachten of je wel het juiste kapsel hebt en je jurk wel de juiste is en je wel of niet een mooi sieraad om zult hangen.

Ik hoop dat Mevr. van Miltenburg geleerd heeft van haar eerste bezoekje aan de koningin. Fors geleerd heeft dus en dat ze zich nimmer meer vanuit haar functie een rol als boodschappenmeisje laat aanleunen. Een bloody shame voor het Nederlandse volk anders, zo’n representant.

Eindelijk had de volksvertegenwoordiging, terecht, weer een stuk van het tafellaken naar haar kant getrokken ten laste van de bemoeiienis door Hare Majesteit, door zelf de (in-)formatie te gaan aansturen. Met een onervaren Kamervoorzitter werd er weer een stap terug gezet. “Wie is hier nu eigenlijk de baas ?, lijkt al eeuwen een virtueel duel te zijn waarbij het Oranjehuis niet zomaar gedegradeerd wil worden tot vervulling van een louter ceremoniele rol, terwijl de bestuurlijke rollen toch inhoudelijk beetje bij beetje afbrokkelen.

Zelf ben ik van mening dat onze monarchie, hoe uitgekleed ook na de tijden van stadhouder Willem VI, koning Willem I , wel degelijk een goede inhoudelijke rol kan vervullen. Binnen het voortdurend wisselende politiek/bestuurlijke landschap is een oranje draad een fikse winst. Daarnaast heeft het zeker uitstraling naar het buitenland en vanuit een koninklijke rol kun je het nationale bedrijfsleven een goede duw in de internationale richting geven. Het geeft het land wat allure. Je ziet aan de staatshoofden in de wereld dat onze vorstin een vakvrouw is die echt weet op de goede knoppen te drukken en een meester is in de kunst van weten te zeggen en weten wat niet openlijk te zeggen. Een uitstekend stuurvrouwe en met een pak bagage van heb ik jou daar. Ook politiek neutraal. Tenminste dat zou moeten. Jammer is het daarom dat alle Nederlanders nu weten dat de Koningin geen PVV-fan is. Het zou me niet verbazen als ze het geluid van Wilders in de kern afschuwelijk vindt. En ze staat daar niet alleen in. Toch is het niet goed, dat te denken of te denken te weten. Een koningin voor iedere Nederlander toch ?

Op formatiegebied is er eigenlijk een kentering gekomen tijdens de vorming van het gedoog-kabinet, dat veel slachtoffers heeft geeist, en niet slechts binnen het CDA (arme Verhagen en Bleeker en kompanen) maar ook elders, en zelfs het benoemingsproces van een informateur heeft gekanteld. Wie herinnert zich niet de adviserende rol in het proces, die Tjeenk Willink nog maar weer eens opnieuw kreeg, geheel onnodig, toen het van de Kamer niet hoefde ? Of het wat bizarre optreden van Ruud Lubbers, een vertrouweling, alleszins, die enigszins op eigen piloot leek te willen gaan vliegen. Nee, dan heb je meer aan de huidige VVD-informateur Kamp. Een rechte ruggegraat en voortdurend wetend wie de touwtjes in handen moet hebben: de volksvertegenwoordiging. Jammer is dan dat zo’n vertegenwoordiging zich voorziet van een voorzitter middels een te jongfris meisje dat nog niet echt begrijpt hoe de zaken staan en waar je scherp moet zijn. De, op dit nivo, grasgroene jongedame Miltenburg is waarschijnlijk fors geimponeerd en heeft, in haar euforie om binnen een gedroomde baan zomaar met Hare  Majesteit te mogen overleggen, een fors gat getrokken in het reeds genoemde tafellaken, waarbij de nieuwe stap om het rechtmatig mandaat op de vorming van een regering in handen te krijgen, weer een stukje is teruggetrokken. Ze heeft het feestje van de Kamer o.l.v. organisator D66, een beetje bedorven.

Nee, zomaar zonder slag of stoot je bevoegdheden laten ontnemen, dat lijkt voor een zeer ervaren vakvrouwe die de koningin zeker is, toch werkelijk iets te gemakkelijk.  Een kamer die zelf niet op haar zaak let en een leertraject-stagiaire de boel laat runnen, vraagt dan om moeilijkheden.

Jammer van deze uitstekende inzet van D66, een strikt democratisch informatieproces dat zo goed en voortvarend van start ging.

De Kamer is het eigenlijk niet waard om zaken te veranderen lijkt het. Te onervaren en te amateuristisch allemaal ? Zijn er nog giganten in dit land ? Het land snakt naar LEIDERS, en als je vraagt waarom ?, nou dan geeft zo’n kamervoorzitter het antwoord. Zit m’n kapsel goed, heb ik een mooie jurk en kan ik spreken zonder zenuwachtig te zijn tegenover de vorstin.  Over 4 jaar nog maar weer eens opnieuw doen zo’n gesprek. En dan beter. Veel beter. Een kamervoorzitter zit daar voor 16 miljoen Nederlanders en niet voor zichzelf. Dat is soms toch de makke van de politiek.

Met name in een procedure die hardstikke nieuw is en waarbij de goede vorm gezocht werd, is er een deuk geslagen die onnodig was.

Maar ja, we moeten allemaal leren en de harde lessen zijn de beste. Over wat jaren, zal het haar niet meer gebeuren denk ik.

Denk voortdurend aan de rol die je bekleedt en ben juist bewust van wat gevraagd wordt als het spannend is. Ik wens de nieuwe kamervoorzitter succes. Het zal op termijn zeker goed komen als de eerste triomfantelijke vrolijkheid is omgezet in een gewone werkbaan, want dat is het toch zeker ook.

NB. Als typering vind ik Miltenburg wel gelijkenis vertonen met onze nieuwste VVD-wethouder, een keurig net type. Echt heel VVD, zou ik willen zeggen. (Wanneer gaat die term ‘volks’- partij eens uit de naam ? Ik zie zelden VVD-ers rijden in Volkswagens….). Dan heb ik soms toch wel wat heimwee naar types die net wat minder net zijn en enigszins rauw maar doeltreffend de boel op scherp zetten. Marcus Bakker, Joop den Uyl, maar binnen die wat elitairdere club ook lieden als Haya van Someren-Downer, Mollie Geertsema, of Toxopeus.
Een vent als Bolkenstein zou een verrekt goede kamervoorzitter zijn. For sure. Maar goed, laten we ook deze functie maar als een leertraject beschouwen. Soms wel een kostbaar leerproject dan. Pechtold moet het tandenknarsend hebben aangezien waarbij hij mogelijk al spijt kreeg van zijn stemgedrag een dag of wat eerder. Daarbij als slot: Fouten moeten gemaakt mogen worden. Dat zijn de snelste lessen. Komt goed, maar wel een gele kaart, voor een valse start ! Ken je geschiedenis en weet wat je kunt verwachten en ben er op voorbereid. Geschiedenisles weer verplicht op alle scholen. Ooit breekt het je als je die lessen ontbeert, want met de geschiedenis in je hoofd kun je de toekomst voorspellen.

Geen reacties »

Leave a Comment

Please note: Comment moderation is enabled and may delay your comment. There is no need to resubmit your comment.



onder auspiciën van:
Stichting Raadslid van het Jaar

Zoeken

Archief

Nieuwste reacties






Politieke Babbel